روایت شده است که داستان سینوهه در یکی از حفاریهای باستانی در اطراف اهرام در حالی که بر روی پاپیروس نوشته شده بود کشف شده و توسط میکا والتاری ابتدا به زبان فنلاندی و سپس به ۴۱ زبان دیگر ترجمه شده است. اما نکتهی قابل تأمل در این است که خیلی از الفبای مصری آن زمان هنوز هم رمزگشایی نشده است. پس خیلی طبیعی نخواهد بود که بتوان از یک پاپیروسی که ممکن نیست تمام آن را خواند و متوجه شد، کتابی در این ابعاد و با این جزئیات نوشته شده باشد که نویسنده به ترجمه آن بپردازد. از آن طرف هم خود نویسنده، میکا والتاری را داریم که نویسندهی داستانهای تاریخی است و احتمالا دستی در ترجمهی دست نوشتههای پاپیروس نداشته است.
به گفتهی احمد بهپور از مترجمان این کتاب: «در مورد این که سینوهه شخصیتی است واقعی یا افسانهای، چیزی دانسته نشد. شاید او نیز همانند «یل سیستان» باشد که فردوسی بزرگ از او «رستم داستان» را ساخته است.»
سارا رجبی در گفته:
من کتاب سینوهه بدون سانسور رو خوندم ، حقیقتا چیزی نداره که بخات سانسور بشه و مشکل بزرگش اینه که چون درباره زمان های خیلی دور حرف میزنه امکان تحریف وجود داره