مخلوقات غریب اثر حسین سناپور

مخلوقات غریب اثر حسین سناپور

در بخشی از رمان مخلوقات غریب اثر حسین سناپور میخوانیم :می چرخی به طرفش، و او حالا نگاه ازت برمی دارد و راه می افتد. چمدان را اما جا می گذارد. هرچه او دورتر می شود در کوچه، تو جلوتر می روی و درست وقتی می پیچد در پیچ کوچه، تو به چمدان می رسی. شبیه چمدان قدیمی قهوه ای خودت است. حالا یک مرتبه رفت و آمد آدم ها شروع می شود . و هی از کنارت می گذرند و نگاهت می کنند. آن ها را نگاه می کنی و چمدان را نگاه می کنی. دوباره نگاه می کنی و دوباره. بالاخره بازش می کنی.

خالی است. خالی خالی. سرت را که بالا می کنی می بینی همه ی محله، از زن و مرد و بچه و پیر، دورت حلقه زده اند و هر کدام هم چیزی تیز در دست دارند، از چاقو و ساطور و میخ و قندشکن و قمه. هنوز زود است، اما در آخر می فهمی که این تنها نشانه ی درستی بود که در خوابت دیده بودی.

بخشی از گزارش خبری سایت خبرگزاری کتاب ایران از این کتاب :

مخلوقات غریب اثر حسین سناپور مجموعه داستانی عجیب از است . با روایت‌های غریب که به تازگی از سوی نشر چشمه منتشر شده است . و در پانزده روز به چاپ دوم رسیده است. این مجموعه شامل 10 داستان کوتاه است. ما در این مجموعه نه تنها با روایت‌های متفاوت بلکه با فضاهایی دور از ذهن که حتی در تخیل نیز شاید زیست نکرده باشیم مواجه می‌شویم. حسین سناپور بعد از سال‌ها مجموعه داستانی منتشر کرده است. که همان طور که از اسمش پیداست می‌خواهد ما را با مخلوقاتی عجیب روبه‌رو کند که در این امر نیز توفیق داشته است.
اما این روبه‌رویی از کجا نشات گرفته می‌شود؟ خط نهان و روایتی مستتر از فضایی ابزورد که تکیه بر روایت‌های درونی با مشکلات جامعه‌شناختی و همچنین زیستی – بومی مخاطب درگیر است