هاویه اثر ابوتراب خسروی

«هاویه» مجموعه‌ی 14 داستان کوتاه است که «ابوتراب خسروی» نویسنده‌ی معاصر آن‌ها را در دهه‌ی 60 به قلم تحریر درآورده و در سال 1370 منتشر شده است. عناوین داستان‌های این مجموعه عبارت‌اند از: «میخانه سبز»؛ «گمشده»؛ «برهنگی و باد»؛ «کابوس‌های شبانه»؛ «سفرهای شبانه»؛ «صدای ساعتی که پنهان است»؛ «برهنه و مه»؛ «دست‌ها و دهان‌ها»؛ «تصویری از یک عشق»؛ «در بایگانی»؛ «قربانی»؛ «پری ماهی‌ها»؛ «ماه و مار» و «هاویه». ابوتراب خسروی در سال 1335 در شهر فسا متولد شده ‌است. پدر وی نظامی بود و به همین دلیل در سال‌های جوانی در شهرهای مختلف ایران زندگی کرده است.

او شاگرد «هوشنگ گلشیری» نویسنده‌ی ایرانی بوده‌ است. در پشت جلد این کتاب به نقل از ابوتراب خسروی درباره‌ی روند نویسندگی‌اش آمده: «… من به داستان به عنوان یکی کپی از زندگی نگاه نمی کنم. کپی کردن شکل عادی بخشی از زندگی برای من نویسنده ارزشی ندارد. داستانی که می نویسم باید جهانی تازه، شرایطی تازه، داشته باشد. باید اشیا و رفتار اشیا شکل بدیعی به داستان بدهد. باید یک زیبایی تازه خلق کرد. زیبایی‌ای که حتما معنادار خواهد بود. استمرار در نوشتن به منظور کشف فضاهای تازه در حین نوشتن است. چرا که نوشتن کشف است. ممکن است نویسنده‌ای در شروع کار کلیت داستانی را در ذهن‌اش نداشته باشد. این خصوصیت کشاف نوشتن است که اجزا و شکل و پیکره‌ی داستان را بدیع می‌کند….همه‌ی این‌ها را باید به صورت یک هارمونی ایجاد کرد. در این هارمونی کلمات هر جزیی، هر تصویری و هر کلمه‌ای جای خودش را دارد…» این کتاب را نشر «مرکز» منتشر کرده است.